به نقل از «ایمنا»

چه ارتباطی بین سلامت قلب و اختلالات اسکلتی عضلانی وجود دارد؟

تاریخ انتشار: ۲۱ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۵۱۹۱۲

نتایج بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد که سلامت ضعیف قلب خطر ابتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی را ۱۷ برابر افزایش می‌دهد.

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، مشکل اسکلتی عضلانی با اختلالات ماهیچه، استخوان، مفاصل و بافت همبند مشخص می‌شود که بر حرکت تاثیر می‌گذارد. تقریباً ۱.۷۱ میلیارد نفر در سراسر جهان درگیر اختلالات اسکلتی عضلانی هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نتایج پژوهش‌های انجام شده نشان می‌دهد که شرایطی مانند دیابت، چاقی و سندرم متابولیک خطر ابتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی را افزایش می‌دهد.

گروهی از محققان آمریکایی به منظور بررسی ارتباط بین سلامت قلب و اختلالات اسکلتی عضلانی، مطالعه جدیدی انجام دادند. آن‌ها برای نیل بدین هدف، اطلاعات پزشکی مربوط به ۱۲۲۴ کارگر در مشاغل تولیدی، مراقبت‌های بهداشتی، مشاغل اداری و فرآوری مواد غذایی را ارزیابی کردند. میانگین سن این افراد ۴۲ سال بود و ۶۶ درصد آن‌ها را زنان تشکیل می‌دادند.

محققان با استفاده از روش‌های مختلف شرایط سلامت عضلانی، استخوان، مفاصل و بافت همبند افراد شرکت‌کننده در مطالعه را بررسی کردند. همچنین، عوامل تاثیرگذار بر نتایج مطالعه مانند سن، مصرف سیگار، فشار خون بالای درمان نشده و وجود بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت را نیز در نظر گرفتند. در این پژوهش، وجود علائم اختلالات اسکلتی عضلانی افراد به صورت ماهانه به مدت ۹ سال ردیابی شد.

نتایج بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد افرادی که مشکلات قلبی عروقی داشتند، ۱۷ برابر بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی قرار داشتند. محققان معتقدند که بروز بیماری‌های قلبی عروقی رابطه مستقیمی با افزایش التهاب در بدن دارد؛ این نوع التهاب خطر بروز اختلالات اسکلتی عضلانی را افزایش می‌دهد. لازم است مطالعات بیشتری در این زمینه صورت بگیرد تا نتایج به دست آمده تائید شود و اطلاعات بیشتری نیز در دسترس قرار بگیرد.

نتایج این مطالعه در مجله Occupational and Environmental Medicine منتشر شده است.

کد خبر 666393

منبع: ایمنا

کلیدواژه: تازه های پزشکی سلامت سلامتی بیماری های قلبی عروقی قلب بیماری قلبی عروقی بیماری قلبی بیماران قلبی حمله قلبی حفظ سلامت قلب افزایش خطر سکته قلبی درمان بیماری قلبی شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق اختلالات اسکلتی عضلانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۵۱۹۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هر روز چقدر باید بنشینیم، بخوابیم، بایستیم و ورزش کنیم؟ علم پاسخ می دهد

همه ما می دانیم که باید زمان بیشتری را به فعالیت بدنی اختصاص دهیم و کمتر بنشینیم و بی تحرک باشیم. اما زمان ایده‌آل برای هر یک از این فعالیت ها در طول روز چقدر است؟

یک مطالعه استرالیایی نشان داده که ایستادن حداقل به مدت پنج ساعت در روز برای سلامتی ضروری است.

به گزارش روزیاتو، محققان دقیقاً کشف کرده‌اند که برای داشتن و حفظ قلب سالم، هر روز چقدر باید بنشینیم، بخوابیم، بایستیم و ورزش کنیم.

کارشناسان سال‌ها هشدار داده‌اند که عدم تحرک و نشستن بیش از حد در طول روز خطر مشکلات سلامتی متعددی از جمله افزایش وزن، دیابت نوع ۲، سرطان و حتی مرگ زودهنگام را افزایش می‌دهد.

اکنون تیمی از محققان می گویند که ما باید فقط شش ساعت در روز بنشینیم.

تنها دو ساعت در روز را باید به ورزش های سنگین مانند ورزش در باشگاه یا پیاده‌روی سریع اختصاص دهید.

انجام ورزش های سبک، مانند انجام کارهای خانه یا درست کردن شام، باید دو ساعت دیگر را به خود اختصاص دهد.

وقتی نوبت به خواب می رسد، هشت ساعت و بیست دقیقه را برای خوابیدن کنار بگذارید.

اما به گفته محققان، افراد تنها زمانی مزایای ماندگار این اقدامات را بر سلامت قلب خود تجربه خواهند کرد که این فعالیت ها را به طور منظم انجام دهند.

دکتر کریستین برکنریج، نویسنده این مطالعه و کارشناس فیزیولوژی ورزش در دانشگاه فناوری سوئینبرن تصریح کرد:

برای نشانگرهای متنوع سلامت، از اندازه دور کمر گرفته تا سطح گلوکز ناشتا، سطوح مختلفی از هر رفتار در نظر گرفته می شود.

این تجزیه و تحلیل طیف گسترده ای از نشانگرهای سلامت را در بر می گیرد و هدف آن سلامت کلی بدن است.

البته همیشه حرکت کردن و فعالیت تا جایی که می‌توانید توصیه می‌شود. به خصوص زمانی که زندگی بسیاری از ما جلوی نمایشگرها می گذرد.

انجام فعالیت‌های بدنی و خوابیدن، به سلامت متابولیک قلبی ما کمک می‌کند.

محققان داده های بیش از ۲,۳۰۰ داوطلب ۶۰ ساله را تجزیه و تحلیل کردند. یک چهارم آنها دیابت نوع ۲ داشتند.

آنها فعالیت داوطلبین را به مدت هشت روز بررسی کرده و کل زمان نشستن، ایستادن و خوابیدنشان را محاسبه کردند.

سپس این تیم نشانگرهای سلامت را در میان شرکت‌کنندگان از جمله اندازه دور کمر، سطح گلوکز و انسولین مقایسه کردند.

آنها دریافتند کسانی که نشانگرهای «بهینه ای» دارند، به طور قابل ملاحظه ای زمان کمتری را برای نشستن و زمان بسیار بیشتری را برای انجام فعالیت های بدنی صرف می کنند.

افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ و دارای «ترکیب بهینه به طور متوسط» نیز زمان بیشتری را به خواب اختصاص می دادند.

محققان در مقاله‌ای در مجله Diabetologia افزودند:

بی‌تحرکی روی سلامت قلب تاثیر می گذارد. زمان بیشتری که برای انجام فعالیت های بدنی صرف می شود، با حساسیت به انسولین، کاهش درصد چربی و کاهش سطوح تری‌گلیسرول و کلسترول همراه است.

با این حال، محققان اذعان کردند که این داده‌ها صرفاً یک «توصیه» است و زمان هر فعالیت باید «واقع‌بینانه و متعادل» باشد.

ممکن است مشکلاتی در جمع‌آوری داده‌ها در تمایز دقیق مدت زمان اختصاص داده شده به هر یک از انواع فعالیت‌های اندازه‌گیری شده در شرکت‌کنندگان وجود داشته باشد.

به عنوان مثال، در این پژوهش ایستادن بسیار شبیه به فعالیت بدنی سبک ثبت می شد.

این که زمان خود را به جای انجام فعالیت های بدنی با چه کاری جایگزین کنید هم به طور طبیعی بر نتایج تأثیر می‌گذارد.

به عنوان مثال، اگر خوابیدن جایگزین زمان ورزش شود، ممکن است برای سلامتی مضر باشد، اما اگر جایگزین زمان نشستن و عدم تحرک شود، مفید است.

به همین دلیل است که ما به دستورالعمل‌های یکپارچه ای با در نظر گرفتن طیف کامل رفتار انسانی نیاز داریم.

اگرچه اختصاص دادن زمان بیشتری به ورزش کردن توصیه می شود، اما انجام ۱۰ ساعت ورزش و حذف ساعات نشستن عملاً امکان‌پذیر نیست. استفاده از زمان باید واقع‌بینانه و متعادل باشد.

همچنین باید اذعان کنیم که این داده ها توصیه ای برای یک فرد بزرگسال سالم و توانا است. همه ما شرایط مختلفی داریم و مهمتر از همه، حرکت کردن و فعالیت باید سرگرم‌کننده باشد.

در حالی که محققان محاسبه کرده‌اند که بزرگسالان به طور ایده‌آل باید چه هدفی را از نظر فعالیت داشته باشند، حتی اگر به این اهداف دقیق نرسند، همچنان احتمالاً از انجام فعالیت های بدنی سود خواهند برد.

به عنوان مثال، انجام ورزش به مدت ۱ ساعت در روز همچنان برای شما مفید است، حتی اگر دقیقاً دو ساعت در روز ورزش نکنید.

کانال عصر ایران در تلگرام